مذهب رندان

آنكه دل بگسلد از هر دو جهان، درويش است            آنكـــــه بگــــذشت ز پيـــدا و نهان، درويش است

خـــــــــرقه و خانقه از مذهب رندان دور است            آنكــــه دورى كند از ايــــــن و از آن، درويش است

نيست درويش كــــــــــــه دارد كُلــه درويشى            آنكـــــه ناديـــده كلاه و سر و جـان، درويش است

حلقــــــه ذكـــــــــر مياراى كــه ذاكر، يار است           آنكــــــه ذاكـــــر بشناسد به عيان، درويش است

هـــــر كه در جمع كسان دعوى درويشى كرد            بـــــه حقيقت، نــــه كه با ورد زبان، درويش است

صــــــوفى‏اى كو به هواى دل خود شد درويش           بنـــده همت خويش است، چسان درويش است؟