فاجعه حمله به فیضیه گامی اساسی در فرآیند نهضت امام خمینی (ره)

تار نمایی روح الله موسوی  خمینی، یک سایت تخصصی در مورد بنیانگذار جمهوری اسلامی است که تلاش دارد مقالات و مطالب متنوعی پیرامون زندگی، افکار و اندیشه امام خمینی (ره) ارائه نماید. این تارنما در مطلبی به قلم آقای رحیم روحبخش به فاجعه حمله به فیضیه به عنوان گامی اساسی در فرآیند نهضت امام خمینی (ره) می پردازد که بخشی از آن را با هم میخوانیم:

“اخلالگران در مجلس سوگواری مدرسه فیضیه قم ….در بعدازظهر آن روز{دوم فروردین} برای اجرای ماموریت محوله عازم مجلس سوگواری منعقده از سوی آیت الله گلپایگانی در مدرسه فیضیه قم شدند. چنین به نظر می رسد آنان برای اجرای قطعی نقشه، تغییراتی در برنامه های خود ایجاد کردند. لذا نه تنها بر تعداد آنان افزوده شد؛ بلکه «۱۶ کامیون سرباز مسلح نیز در بیرون از مدرسه فیضیه» در حال آماده باش مستقر گردید.

بعد از گذشت مدتی از شروع مراسم و حضور آیت الله گلپایگانی، واعظ دوم مجلس، یعنی شیخ انصاری به منبر رفت؛ اما وی از همان آغاز سخنرانی، با صلوات های بی جای عده ای از حاضران مواجه شد.

 اخلالگران در ۲ گروه ۷۰ و ۳۰ نفری در ۲ طرف مجلس قرار گرفته بودند و به نوبت صلوات می فرستادند؛  ولی با همه این احوال واعظ اداره مجلس را به عهده گرفت و به هر طریقی بود وعظ خود را به اتمام رساند. در همین حین یکی از اخلالگران فریاد زد: «برای سلامتی شاهنشاه آریامهر صلوات» مردم به هیجان آمدند و درگیری شروع شد.برخی از جوانان به سرعت آیت الله گلپایگانی را به یکی از حجره های مدرسه منتقل کردند؛ولی یکی از اخلالگران خود را به آن حجره رساند و به ایشان بی حرمتی روا داشت.یادمانده های حاضران در آن مجلس بیانگر رفتار خشونت آمیز اخلالگران با طلاب و روحانیون است.

آنان به هر طلبه ای که می رسیدند، ابتدا از وی می خواستند که «جاوید شاه» بگوید. سپس وی را به زیر مشت و لگد گرفته و کتک می زدند. طولی نکشید که طلاب خود را به پشت بام و طبقه دوم فیضیه رسانده و از آنجا به مقاومت خود ادامه دادند؛ ولی اخلالگران نیز آنان را تعقیب کرده و برخی از طلاب را از پشت بام به پایین پرتاب کردند.

در این فاجعه یک تن از طلاب به نام «سید یونس رودباری» شهید و تعدادی زیادی از آنان مجروح شدند.

هر چند در این واقعه به خود آیت الله گلپایگانی آسیبی نرسید؛ ولی ۲ تن از نزدیکان وی حجج اسلام علوی و صافی مجروح شدند و حتی خود ایشان نیز تا مدت ها پس از آن فاجعه، دچار آسیب روحی شد و چندی نیز بستری گردید.

شهر قم بعد از این فاجعه، مدتی حالت حکومت نظامی به خود گرفت. تعدادی از طلبه ها به شهر و دیار خود عزیمت کردند. اخلالگران در ۳-۲ روز بعد که در قم حضور داشتند در سطح خیابان ها راهپیمایی هایی به طرفداری از شاه برگزار کردند. چنانچه طلبه ای در سطح شهر دیده می شد، مورد ضرب و شتم و هتک آنها واقع می گشت. این فاجعه مبارزات ملت ایران را وارد مرحله تازه ای کرد که به قیام پانزدهم خرداد ماه سال ۴۲ منجر شد.”