حسن کربلایی در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم، درباره شهید ابوالحسن کریمی اظهار داشت: شناخت من از شهید کریمی به سال ۵۹ باز می‌گردد از زمانی که گیلان در گرو گروهکها و ضدانقلاب اسیر بود و کریمی به کمک ۳ تن دیگر توانست گیلان را نجات دهند.
دبیر حزب موتلفه اسلامی استان گیلان تصریح کرد: شهیدانصاری، سردار ربیعی، شهید ابوالحسن کریمی و سید غلامرضا قانع‌فر، ۴ شخصیت اصلی هستند که توانستند استان گیلان را از حلقه گروهکها و ضدانقلاب نجات دهند.
کربلایی افزود: این ۴ شخصیت بارز با مدیریت همزمان خود و طی جلساتی که در استانداری برگزار می‌کردند موجب برملاشدن نقشه معاندان نظام و آبادسازی گیلان شدند که در این بین مابقی نیروهای ارزشی در جهت خدمت و رفت موانع این چهار شخصبت برتر در تعامل بودند.
وی گفت: شهید انصاری استاندار وقت گیلان به‌عنوان کارشناسی خبره با روحیه بسیجی با نقش هماهنگ کننده در کنار سردار ربیعی فرمانده سپاه اسبق، سید غلامرضا قانع فر هیئت واگذاری زمین و جهاد سازندگی و نفر چهارم شهید ابوالحسن کریمی دادستان وقت که با احکام مورد تایید و به موقع خود توانست ریشه نفاق گروهکها را از جا برکند و نقش موثری در خنثی سازی توطئه‌های دشمنان انقلاب ایفا کند.
دبیر حزب موتلفه اسلامی گیلان درباره نحوه عملکرد مدیران برجسته آن دوره زمانی افزود: قانع فر و شهید انصاری در بخش سازندگی، خدمت به محرومان و کمک به مستمندان و در کنار آنها سردار ربیعی و شهید کریمی در سرکوب گروهکها و حراست از نظام و انقلاب در مقابل معاندان با یکدیگر همراهی و همکاری داشتند.
وی درباره ویژگی‌های بارز این شهید بزرگوار گفت: شهید کریمی فردی بی‌باک، معتقد، جسور، ولایتمدار و دلسوز بود که هیچگاه گرفتار دنیا و پست نشد و ارزش‌های انقلاب و امام (ره) برای وی مهم بود؛ سرزنش‌ها و زخم زبان‌ها او را از پای در نیاورد و در کسب علم و تسلط بر زبان عربی و انگلیسی کوشا بود.
دبیر حزب موتلفه اسلامی استان گیلان اظهار داشت: شهید کریمی اهل مسامحه و تساهل نبود و با جریانات معاند سازش نکرد و در خدمت به مردم هیچگونه کوتاهی نمی‌کرد و با ثبات حاکمیت و دفاع از دلسوزان استان ضدانقلاب را خسته کرد.
کربلایی در بیان خاطره‌ای از حضور شهیدکریمی در جلسات حزب جمهوری اسلامی گفت: وی تا زمانی که در گیلان بود در اغلب جلسات حضور داشت و معمولا سعی می‌کرد برای شرکت در این جلسات چیزی تهیه کند تا دست خالی وارد این مجموعه نشود؛ از جمله خرید میوه که خود آن را شخصاً به اعضای جلسه تعارف می‌کرد.
وی درباره شهادت ابوالحسن کریمی گفت: کریمی فردی محجوب بود که هرجا برای سخنرانی می‌رفت جمعیت انبوهی پای سخنرانی او جمع می‌شدند؛ زندگی ساده وی که از طریق کتابفروشی اداره می‌شد زبانزد خاص و عام شده بود که در نهایت همان کسانی که از وی زخم خورده بودند او را در ۱۳ فروردین ۶۵ مقابل پایگاه فرهنگی‌اش یعنی کتابفروشی به شهادت رساندند.
