حکومت علوی، الگوی دولت اسلامی؛ از دیدگاه مقام معظم رهبری

مقام معظم رهبری، شاخصه ‏های حکومت امیرمؤمنان را چنین بیان می‏ کنند:

۱- پای‏بندی کامل به دین خدا و اصرار بر اقامه الهی

«هر حکومتی که اساس کارش بر اقامه دین خدا نباشد، علوی نیست. اگر در نظام اسلامی که به نام حکومت علوی خود را معرفی می‏ کند، اقامه دین خدا هدف نباشد، مردم به دین خدا عمل بکنند یا نکنند، اقامه حق الهی بشود یا نشود و بگوییم به ما چه ربطی دارد، اگر این‏گونه باشد، این حکومت علوی نیست. اقامه دین الهی، اولین شاخصه است و این، مادر همه خصوصیات دیگر زندگی امیرالمؤمنین و حکومت ایشان است. عدالت او هم ناشی از این است. مردم سالاری و رعایت مردم در زندگی امیرمؤمنان هم مربوط به همین است».

۲- عدالت ‏طلبی

«درباره عدالت علوی باید بیشتر از اینها تدبّر کنیم؛ زیرا ارزش یک حکومت، به اقامه عدل است. امیرمؤمنان علیه ‏السلام می ‏فرماید: من آماده‏ ام که سخت‏ ترین شرایط زندگی را برای خودم فراهم کنم، اما خدا را در حالی که به یکی از بندگان او ظلم کرده ‏ام ملاقات نکنم. امام علی علیه‏ السلام نسخه کامل اسلام است و حکومت وی، یک حکومت صد در صد اسلامی است. امروزه عدالت باید واقعیتش را در جامعه نشان دهد و کسی حق ندارد بگوید چون ما نمی‏ توانیم مثل امیرالمؤمنین عمل کنیم، پس تکلیفی نداریم، نه، بین آنچه ما می‏ توانیم عمل کنیم و آنچه امیرالمؤمنین بود، مراتب بسیاری فاصله است. ما هر چه می‏ توانیم باید این مراتب را طی کنیم و پیش برویم و مسئولان باید با اجرای عدالت، جاذبه اسلام را مضاعف کنند».

۳- مبارزه با فساد

«امام علی علیه‏ السلام در نامه ۵۳ می‏ فرماید: درباره خود، دوستان و خویشاوندانت رعایت انصاف را در قبال مردم و خدا بکن؛ یعنی اختصاص و امتیاز به آنها نده. ما امروز باید رفتار امیرمؤمنان را دنبال کنیم. مبارزه با فساد، یکی از پایه‏ های اصلی حکومت و نظام اسلامی است. ما باید تلاشمان را بکنیم و همه، مبارزه با فساد را وظیفه خود بدانند؛ زیرا این روش امیرالمؤمنین است. امیر مؤمنان از مردم ملاحظه نکرد؛ حتی از کسانی که از او توقع داشتند ملاحظه نکرد؛ آنجا که دید فساد وجود دارد، با آن مبارزه کرد».

۴- پاک‏دامنی

«امیرمؤمنان در نامه معروف به عثمان بن حنیف می‏ فرماید: هر مأمومی امامی دارد که باید از دانش او استفاده کند و از نور او نور بگیرد و به او اقتدار و از او پیروی کند. سپس می‏ گوید: من که امام شما هستم، این‏گونه زندگی می‏کنم. یکی از خصوصیات حکومت امیرمؤمنان تقواست. تقوا یعنی آن شدت مراقبتی که انسان در اعمال شخصی خود، از راه حق سرپیچی نکند و کاملاً مراقب خود باشد. در همه چیز، دست زدن به آبروی انسان‏ها، گزینش‏ها، طرد کردن‏ها و حرف زدن‏ها مراقبت کند و بر خلاف حق سخنی نگوید. این یعنی شدت مراقبت».

۵- صداقت و صراحت

«علی علیه ‏السلام مظهر تقوا و امانت و صدق و صراحت بود. آن بزرگوار با اینکه یک سیاست‏مدار و رییس دنیای اسلام بود و تدبیر امور یک جمعیت عظیم بر دوش او بود، اما سیاست‏مداری علی موجب این نمی ‏شد از جاده صراحت و صداقت کنار رود. کاری که سیاست‏مداران دنیا انجام می‏ دادند، این بود که به حرف هایشان اعتقاد قلبی نداشتند و چهره و قیافه ‏ای را که به خود می‏ گرفتند، با باطن آنها متفاوت بود. لیکن اینها در امیرالمؤمنین وجود نداشت. علی علیه ‏السلام ، آن قله بلند انسانیت، در این جهت بر خلاف اغلب سیاست‏مداران عمل کرده است. خصوصیت او این بود که اگر اسم مردم را می ‏آورد، برای آنها حقیقتاً ارزش قائل بود؛ نه مثل آن کسانی که در سطح بین المللی، از هر چه تروریست حرفه‏ای است و هر چه غارتگر بین المللی است عملاً حمایت و پشتیبانی می‏ کنند، بعد خجالت هم نمی‏ کشند و بر زبان، نام حقوق بشر و مردم سالاری را جاری می‏ کنند».

۶- توجه به محرومان

«در نظام اسلامی باید همه افراد جامعه، در برابر قانون و در استفاده از امکانات خدادادی میهن اسلامی، یکسان و در بهره ‏مندی از مواهب حیات، متعادل باشند. هیچ صاحب قدرتی، قادر به زورگویی نباشد و هیچ کس نتواند بر خلاف قانون، میل و اراده خود را به دیگران تحمیل کند. طبقات محروم و پا برهنگان جامعه، مورد عنایت خاص دولت باشند و رفع محرومیت و دفاع از آنان در برابر قدرتمندان، وظیفه بزرگ دولت و دستگاه قضایی محسوب شود. هیچ کس به خاطر تمکن مالی، قدرت آن را نیابد در امور سیاسی کشور و در مدیریت جامعه دخالت و نفوذ کند، و هیچ تدبیری در جامعه، به افزایش شکاف میان فقرا و اغنیا نینجامد. پابرهنگان، حکومت اسلامی را پشتیبان و حامی خود حس کنند و برنامه‏ های آن را در جهت رفاه و رفع محرومیت خود بیابند».