لحظه‌های بیاد ماندنی و شیرینی که هیچگاه از خاطره‌ها پاک نخواهند شد

همیشه وقتی برنامه های تلویزیونی شروع می شود عکس شاه و خانواده اش را به همراه سرود پخش می کردند اما این بار، سرود انقلابی بود. یک خبرنگار کراواتی، در صفحه تلویزیون ظاهر شد و اعلام کرد هموطنان عزیز از این لحظه، پخش مستقیم ورود پیشوای نهضت ایران حضرت آیت الله خمینی(ره) را پخش می کنیم.

ایام فرخنده دهه فجر انقلاب اسلامی، یاد آور روزهایی  سراسر شور و سرور  است که مرور خاطرات آن، حال و هوای آن روزهای به یاد ماندنی را در اذهان زنده می کند.

فرا رسیدن ماه بهمن،  تداعی گر جوشش مردمی سرتا پا شور و شعور است که با تمام داشته های خود، در راه استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی قدم در راه مبارزه گذاشت و تا پای جان در راستای اعتقادات آسمانی خود   ایستاد.

حفظ شیرینی و برانگیزانندگی خاطره‌ها ی دوست داشتنی آن روزها در حافظه‌ تاریخ و بازگویی چند باره آن براى نسلهاى آینده، یکى از عمده‌ترین وظائف یاران و علاقه مندان انقلاب اسلامی  است.

در این مجال محترم و مقدس بر آن شدیم تا با شما یاران  و همراهان حقیقی  انقلاب، خاطراتی دلچسب را از زبان کسانی که از نزدیک شاهد حوادث آن روز ها بودند ، بشنویم تا از این طریق در تکرار حوادث ماندگار حکایت هایی شیرین از انقلاب، در جشن های پر سرور مردم ایران زمین با تمامی  مردم غیور و موحد ایران اسلامی همدم و همراه شویم.

می دانیم  این خاطرات جذاب، در خود، درس های خواندنی، قابل تامل و روح پرور دارد و عبرت اندوزان  را در گذار سال های نه چندان دور به فکر و تامل فرو می برد و همه رسالتمندان دلسوز و علاقه مندان انقلاب اسلامی را در پاسداری از حریم انقلاب تشویق می کند.

وب سایت شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی کشور گفتگویی با «حجت الاسلام والمسلمین اشجری» رئیس شورای هماهنگی استان گیلان انجام داده است که در زیر می خوانیم.

*شیرین‌ترین خاطره‌ای را که در جریان انقلاب اسلامی در خاطر دارید، بیان فرمایید.
سرزندگی و نشاط عمومی برای گسترش روز افزون، همدلی و تعاون اسلامی از مهمترین خاطرات دوران پیروزی انقلاب اسلامی است. اگر همدلی مردم و همصدایی آحاد ملت ایران نبود، انقلاب نمی توانست به ثمر بنشیند.این ابیات سعدی که فرمود، بنی آدم اعضای یکدیگرند/ که در آفرینش ز یک گوهرند/ چو عضوی به درد آورد روزگار/ دگر عضوها را نماند قرار/ معنی واقعی‌اش در جریان انقلاب مشاهده شد. وقتی در 19 دی ماه سال 56 یکی از جراید به حضرت امام (ره) توهین نمودند و مردم قم و برخی شهرها در اعتراض  به این حرکت موهن  به خیابانها آمدند و عده ای شهید و مجروح شدند، مردم شهرهای دیگر نیز همانند اعضای یک پیکر با دلی دردمند به خیابانها آمدند و با حق طلبی خواستار احقاق حق آحاد ملت شدند. همین تعاون و همدلی در همه شهرها هم بود. فراموش نمی‌کنم وقتی بدلیل اعتصاب کارکنان نفت، کمبود مواد سوختی پدید آمده بود جوانان و نوجوانان با کمک کمیته های مردمی دیگر، کار سوخت رسانی را به مردم کم بضاعت انجام می دادند. سهمیه بندی سوخت برای دیگر شهرها به گونه ای بود که به هر خانوار مقدار کمی می رسید. همین مقدار کم بر اساس همدلی و تعاون، بسیار عادلانه بین مردم تقسیم می شد. در حالی که این معضل می توانست برای انقلابی که اهداف مادی را دنبال می کرد به عنوان عاملی برای امتناع از حرکت به جلو در جهت پیروزی تمام شود.

* احساس شما در روز 12 بهمن “روز ورود حضرت امام خمینی (ره ) به ایران”چگونه بود و مشغول چه کاری بودید؟ شیرین ترین خاطره شما از آن روز مبارک چیست؟ آن را برای ما بازگو کنید. 
 خبر ورود حضرت امام(ره) از روز سوم بهمن 57 در همه شهرها وجود داشت، شاه در 26 دی ماه فرارکرده بود، دولت بختیار هم از سوی حضرت امام خمینی (ره) غیر قانونی معرفی شده بود، مردم بی‌صبرانه منتظر ورود حضرت امام بودند.شور و اشتیاق خاصی داشتند. عده ای روز یازدهم بهمن با دوستان و آشنایان خود برای استقبال امام(ره) به تهران رفتند. برخی منتظر بودند با اتوبوس‌هایی که تهیه شده آنها را به تهران ببرند، اما متأسفانه اعلام شد به دلیل کمبود سوخت نمی توانند حرکت کنند. همه ما جمع شدیم در منزل یکی از همسایگان تا از تلویزیون سیاه و سفیدی که بر روی چهار پایه ای چوبی قرار داشت، ورود حضرت امام را تماشا کنیم. نزدیک ساعت 9 صبح بود که تلویزیون، تصاویر آرم پرچم ایران را که شیر و خورشید بود نشان داد و سرود انقلابی پخش کرد. ما دیده بودیم که همیشه وقتی برنامه های تلویزیونی شروع می شود عکس شاه و خانواده اش را به همراه سرود پخش می کردند اما این بار، سرود انقلابی بود. یک خبرنگار کراواتی، در صفحه تلویزیون ظاهر شد و اعلام کرد هموطنان عزیز از این لحظه، پخش مستقیم ورود پیشوای نهضت ایران حضرت آیت الله خمینی(ره) را پخش می کنیم، دوربین‌ها، شلوغی جمعیت درون فرودگاه را نشان می داد، خیلی از شخصیت های بزرگ مثل شهید مطهری، شهید بهشتی و دیگران به این سو و آن سو می رفتند.
معلوم بود که خبرهایی است  تا اینکه به یکباره، دوربین،  هواپیمایی را نشان داد، گزارشگر گفت هموطنان انقلابی، این هواپیمای ایرباس، حامل آیت‌الله خمینی(ره) است و تا دقایقی دیگر شاهد فرود هواپیما در فرودگاه هستیم. با شنیدن این جمله همه ما هیجان‌زده شدیم. یک نفر از جمع ما با نقل و شیرینی و میوه پذیرایی نمود، غلغله‌ای شده بود، هواپیما نشست و امام از پله ها پایین آمدند که یکدفعه تصویر قطع شد و تصویر شاه ظاهر و سرود «شاهنشه ما زنده باد» پخش گردید، عصبانیت بر وجود همه ما احاطه کرده بود مدتی نگذشت که دوباره تصاویر ورود حضرت امام را نشان دادند و این بار در صحن و سالن انتظار بود که عده ای از بچه ها داشتند سرود “خمینی ای امام (ره) را می خواندند، لحظه‌های بیاد ماندنی و شیرینی بود که هیچگاه از خاطره‌ها پاک نخواهد شد.

* شرایط روحی شما در روز 22 بهمن “روز پیروزی انقلاب اسلامی” چگونه بود و مشغول چه کاری بودید؟ جذاب‌ترین خاطره‌ای را که از آن روز در خاطر سپرده‌اید، برای ما بیان فرمایید.
روز بیست و دوم بهمن روز بزرگی است. سه عامل توکل به خداوند، رهبری یک مرجع دینی و  وحدت مردم توانست موجب پیروزی شود. همان گونه که در تهران حکومت نظامی بود در شهرهای دیگر ایران هم حکومت نظامی برقرار شده بود و چون انقلابیون وسیله و رسانه ارتباطی آنچنانی هم نداشتند از طریق تلفن و افراد قابل اعتماد شهر، خبرها را کسب می کردند.  یکی از روحانیون انقلابی شهر ما از صبح زود اعلام کرده بود که حضرت امام فرمودند: حکومت نظامی را بشکنید و به خیابان ها بیایید. مردم هم از حدود ساعت ده یا یازده صبح به خیابانها آمدند. تقریباً شهربانی، آخرین جایی بود که مقاومت می کرد. آنجا را هم مردم با گفتگو توانستند از دست سرکردگان رژیم سابق آزاد نمایند، وقتی در شب بیست و دوم بهمن ندای الله  اکبر همه جا پیچید دیگر معلوم شده بود که شب ظلمانی طاغوت وجود ندارد و باید در اندیشه پیاده نمودن احکام اسلامی و آرمانهای انقلابی باشیم.

* زیبا‌ترین و اثر‌گذار‌ترین خاطره‌ای را که از ایام پیروزی انقلاب اسلامی از زبان دیگران شنیده‌اید، برای ما نقل کنید.
 خاطره شکستن حکومت نظامی و پیوند انقلاب اسلامی با نظر و عنایت حضرت ولی عصر(عج) از بهترین خاطراتی است که شنیده ایم، که وقتی حکومت نظامی در تهران شدید شده بود و ازهاری اعلام کرده بود اگر در شب بیست و دوم بهمن کسی به خیابان ها بیاید به سربازان حکم تیر داده شده و معلوم بود که بسیار در کارش جدی است چون از غروب، خیابان ها خلوت بود اما حضرت امام(ره) با آن درایت الهی خود متوجه شده بودند که کودتایی در راه است، بنابراین دستور داده بودند که مردم به خیابانها بیایند، عده ای از افراد نزدیک به امام از ایشان می خواهند، از آنجایی که خطر کشتار مردم جدی است برای این شب از ورود مردم ممانعت نمایند، تا آنجا که مرحوم آیت الله طالقانی با اصرار از امام(ره) خواستند که با توجه به شرایط پدید آمده احتمال به راه افتادن حمام خون وجود دارد. حضرت امام(ره) با صبر و طمأنینه همیشگی خود قریب به این مضمون فرمودند که اگر حضور در خیابانها و شکستن حکومت نظامی، حکم امام زمان(عج) باشد چه می گویید؟ همین سخنان حضرت امام(ره) باعث شد که مردم به خیابانها بیایند و بدین صورت طومار حکومت دو هزار و پانصد ساله طاغوت را درهم بپیچند.

* ودر آخر اگر نکته ای خاص در ذهن دارید که بیان آن را مفید می دانید بفرمایید.
امام(ره) به ملت ایران روح تازه ای بخشید که الهی و آسمانی بود، او روح خدا بود و به ما نشان داد که چگونه می شود خالصاً لله بود و همواره در راه او قدم نهاد، مسیری فراراه بر ما گشود که تداوم راه انبیاء و اولیاء خدا بود، از او می خواهیم، دعا کند که در این راه، گامهای ما استوار باشد و همواره سرباز انقلاب اسلامی باشیم.